Herfstvakantie. Op de Potgieterplanning: een daguitstap naar Gent. Volgens de begeleiding een kans om onze jongeren wat cultuur bij te brengen, volgens de jongeren eerder een kans om zich van hun mooiste kant te laten zien in een nieuwe stad.
Alhoewel, naar een andere stad gaan met de net verstrengde maatregelen? Een uitstapje naar de Hobokense Polder leek een beter alternatief.
Dit weerhield onze jongeren er niet van alsnog hun blinkendste kleren en witste schoenen uit de kast te trekken. Een lunchpakketje mee en op pad. Het contrast met een citytrip kon niet groter, en onze jongeren werd ineens de fijne les geleerd dat witte schoentjes en een weide vol dampend verse koeienvlaaien niet de beste combinatie is.
“De corona” werd meermaals vervloekt, en ook een aantal enthousiaste honden joeg menig Potgieterjongere de stuipen op het lijf. “Dit is de natuur mannekes” werd dan ook beantwoord met verschillende rollende ogen. Tot op een gegeven moment een aantal magen begonnen knorren en er een mooie picknickplek werd gevonden door een jongere. Met zijn allen op een rijtje kijkend naar de natuur… en dan de verlossende woorden van onze stoere mannen:
“Da’s hier toch wel mooi, he.”