Dag Marinela! Je startte recent bij onze gezinsbegeleidingsdienst, maar je werkt al langer samen met Elegast.
Tijdens mijn studies (orthopedagogie, nadien psychologie) werd ik getipt over Studio+, de kleinschalige wooneenheid van Elegast voor jongvolwassenen die nood hebben aan intensieve begeleiding en extra ondersteuning bij het alleen wonen. Ik ben daar aan de slag gegaan als ‘inwonende vrijwilliger’. Het concept sprak me meteen aan omdat ik graag met verschillende doelgroepen bezig ben. Ik had al ervaring in de kinderopvang en heb ook stage gedaan in een lagere school. Samenwerken met jongeren rond de leeftijd van 18 jaar leek me een ideale leerkans om ook met deze ontwikkelingsfase kennis te maken.
Je rol binnen Elegast Studio+ is om een brug te zijn tussen de jongeren en begeleiding. Hoe werkt dat juist?
Ik ben een aanspreekpunt waarbij de jongeren terecht kunnen, ook na de reguliere werkuren. Jongeren die hier wonen komen geregeld aankloppen voor een gesprek. Soms eten we gezellig samen iets en praten we over onze dag. Ook samen een gezelschapsspel spelen of gaan sporten doen we regelmatig. Ik merk dat het hen deugd doet om even uit de ‘dagelijkse sleur’ te zijn. Jongeren kunnen ook bij mij terecht voor een vertrouwelijk gesprek. Wanneer er verontrustende zaken zijn ondersteun ik hen om dit verder op te nemen met hun individuele begeleider. Doordat ik veel aanwezig ben, pik ik vaak signalen op over de sfeer binnen Studio+. Wanneer ik bijvoorbeeld opmerk dat een jongere weinig uit zijn studio komt en dreigt te vereenzamen, signaleer ik dit aan de begeleiding en spelen we daar op in.
Je woont in het zelfde gebouw als de jongeren van Elegast Studio+. Maak je bepaalde afspraken om de nodige afstand én nabijheid te creëren?
Ja, dat is inderdaad iets waar ik bewust afspraken rond maak. Zo hebben de jongeren mijn privénummer niet en heb ik bijvoorbeeld een apart Facebookprofiel. De jongeren weten dat ze mij kunnen aanspreken wanneer ik aanwezig ben in het gebouw. Ik moet zeggen dat de meeste jongeren deze afspraken vlot nakomen.
Is het soms moeilijk om je eigen grenzen te bewaken?
Het gebeurt dat een jongere een grens overschrijdt. Bijvoorbeeld wanneer iemand plots ongevraagd binnen staat in mijn appartement. Ik probeer op zo’n moment duidelijk te zijn maar ook niet te streng te reageren. De jongere moet zich nadien nog comfortabel voelen om bij mij te komen aankloppen. Een goede dosis humor doet vaak wonderen!
Je werkt nu 1 maand op de gezinsbegeleidingsdienst. Kan je iets vertellen over jouw functie daar?
Wij ondersteunen gezinnen die moeilijkheden ondervinden. In een eerste fase van de begeleiding kijk ik als contextbegeleider samen met het gezin wat zij nodig hebben. De vragen zijn namelijk anders voor elk gezin en hun netwerk. We nemen voldoende tijd om hulpvragen te overlopen en gepaste uitdagingen te formuleren. Deze verwerken we samen in een ondersteuningsplan. Nadien gaan we samen op zoek naar manieren om het samenleven te verbeteren. Wat helpt hen om de huidige situatie leefbaarder te maken? We begeleiden steeds vanuit een ondersteunende en adviserende rol.
Hoe zijn je eerste weken op de gezinsbegeleidingsdienst verlopen?
Ik kreeg de eerste dagen tijd om me in te werken, onder andere met ons registratiesysteem Kalena. Veeeel informatie om te verwerken (lacht). Na drie dagen had ik mijn eerste intakegesprek. Ondertussen startte ik enkele begeleidingen op en ben ik goed vertrokken. Ik zit geregeld nog met een heleboel vragen, maar er is altijd wel iemand op de dienst aanwezig waarbij ik terecht kan. Het is ongelooflijk hoe behulpzaam mijn collega’s zijn! Echt fijn en aangenaam werken.
Super bedankt voor dit gesprek Marinela!
Graag gedaan!