Aan het begin van de lockdown werden we geconfronteerd met een groot tekort aan mondmaskers. Die zijn natuurlijk uiterst nodig in onze residenties, waar begeleiders in shiften werken.

Het land zat zonder mondmaskers, en de eerste lading die zou binnenkomen was niet voor de jeugdzorg. Het leek even alsof we het dan maar zonder gingen moeten stellen, maar niets bleek minder waar. In een mum van tijd kwamen er mondmaskers toegestroomd uit andere hoeken!

Heel wat vrijwilligers en collega’s naaiden voor ons honderden mondmaskers – en dat doen ze vandaag nog steeds. We zijn jullie allemaal heel erg dankbaar.